Categorie archief: familie
De cadet (4)
Al om 6 u ’s morgens op dinsdag 17 juli 1956 moeten de kandidaat-cadetten die zich de avond voordien in de Hogere Zeevaartschool hebben gemeld voor het toelatingsexamen uit de veren. Die examens zullen drie dagen in beslag nemen. De … Lees verder
De cadet (3)
Nu hij mag proberen aan de Zeevaartschool binnen te geraken, wordt het voor Roger aftellen tot het ingangsexamen. Hij heeft nog een laatste trimester in de retorica voor de boeg en kijkt al uit naar de vrijheid en de te … Lees verder
De cadet (2)
In zijn boek over de Mercator publiceert Gust Vandegoor een “Pleidooi door commandant Van de Sande voor de keuze van een maritieme loopbaan”, dat dateert van 1955. Het bevat tal van gegevens over de toenmalige opleiding tot officier ter lange … Lees verder
De cadet (1)
Het is begin januari 1956, als Roger beslist eens werk te maken van zijn studiekeuze. Hij zit dan halfweg in de retorica, zoals in Vlaanderen tot in de jaren tachtig de benaming luidde voor het laatste jaar van de humaniora. … Lees verder
Sint Leo (2)
Bij het lezen van de boekjes met de drie laatste schooljaren van Roger aan het Sint-Leocollege moest ik vaak terug denken aan mijn eigen jaren in het hoger middelbaar. De wereld en de manier van les geven zijn in die … Lees verder
Sint Leo
Mijn vader is geboren op 22 mei 1937. Hij zou dit jaar dus 84 jaar geworden zijn. Wat ik maar onlangs te weten ben gekomen, is dat hij op dezelfde dag geboren werd als een van mijn grote helden, Bob … Lees verder
Geen piloot
Zolang ik mijn vader heb gekend, schreef hij elke avond de gebeurtenissen van de dag op in een boekje. Wat hij schreef, bleef duizenden dagen een groot geheim. Tot zijn overlijden in 1998 heeft hij zo tientallen boekjes vol gepend, … Lees verder
Het zeemansboekje
Op 10 december 1956 leverde de Koopvaardij en Zeevisserij van het Koninkrijk België het eerste en enige Zeemansboekje af aan mijn vader. In mooi gekrulde letters en zwarte inkt heeft hij de verplichte identificatiegegevens ingevuld. Bij de opruim van mijn … Lees verder
Tranen na de Weerdse kronkels
Terug in Hombeek zat ik wat lui in de zetel op mijn smartphone te facebooken, wordfeud woordjes te zoeken, mails te checken, whatsappjes te beantwoorden, kortom de normale zooi te doen waartoe zo’n ding me telkens als ik hem openklap … Lees verder
De shaker
Terwijl ik me met zevenmijlslaarzen door de circa drieduizend bladzijden dikke trilogie van Ken Follett over de twintigste eeuw spoed, is mijn moeder het ouderlijk huis aan het opruimen, in afwachting van haar verhuizing naar een appartement. Ze heeft tal … Lees verder
