Van Eclips TV had de Grijze Man nog niet horen spreken, tot hij een mail kreeg van Michel Follet. De bekende radio- en tv-presentator vroeg hem of hij geen zin had om mee te werken aan zijn praatprogramma Aan het juiste adres, op die Eclips TV.
Brussel verkennen kan ook in je hoofd, door het lezen van een boek. Niet zo lang geleden verscheen er een prachtige roman die zich in Brussel afspeelt: Jouw huid, van Jeroen Theunissen. Lees verder
De Grijze Man reist op werkdagen met de trein van Wespelaar-Tildonk naar Brussel. In Leuven probeert hij om 19 minuten na zeven een plaatsje te bemachtigen op de trein naar Brussel. Die trein rijdt verder door, tot in Blankenberge. Lees verder
In Marville, net over de Franse grens, staan op het Saint-Hillaire kerkhof 37 betonnen kruisjes. Het zijn de graven van baby’s van kinderen van Canadese militairen, allemaal gestorven tussen 1957 en 1961. De geheimzinnige graven vormen het uitgangspunt voor de roman “Angel” van Filip Rogiers, een ambitieus werkstuk dat de lezer de naoorlogse geschiedenis van Europa inwerpt. Lees verder
Een van de lekkernijen in Bali is babi guleng. Onze gids Ketut en chauffeur Wayang zijn er dol op. Babi guleng wordt in het Engels vertaald als “suckling pig”, legt Ketut uit. Toen we door de rijstvelden wandelden en ik hem vertelde dat ik een boek heb geschreven, deed hij meteen een suggestie voor de titel van een nieuwe roman: “Love and the suckling pig”. “Liefde en het zogend zwijn”, dat moet inslaan als een bom, meende Ketut. Ik schaterde, Greet meesmuilde. Lees verder
“A little life”, de wereldberoemde bestseller van Hanya Yanagihara uit 2015 was er enkele jaren in geslaagd aan mijn aandacht te ontsnappen. Tot mijn boeken verslindende collega Stephanie me bezwoer het boek te lezen. Het beste boek van haar leven, noemde ze het. Lees verder
Langs de kant van de vader van mijn moeder stam ik af van leurders in touwen en koorden uit Maldegem. Daar trouwde op 23 april 1902 mijn overgrootvader, de 21-jarige Gustaaf Dermul uit Eeklo, met mijn overgrootmoeder, de 16-jarige Louise Marie De Vogelaere. Mijn nonkel Georges Dermul, de broer van mijn moeder, heeft het verhaal van hun huis in de Rodestraat, de Rôstraete in Brugge van waaruit zijn oma de familie dirigeerde, te boek gesteld. Lees verder
