‘Spijtig’, zei Ramses, ‘er is geen foto bij van Philippe. We hebben er wel een paar gevonden waar jij op staat. Bij de jongverkenners en de verkenners.’ De vriend van mijn jongste dochter bracht me kopieën van foto’s uit de collectie van zijn ouders. Zijn pa was veertig jaar geleden mijn scoutsleider. Maar neen, merkte ik meteen, ze hadden zich vergist, op een bijzonder onduidelijke foto van enkele verkenners rond het kampvuur herkende ik toch Philippe. Lees verder
Het is tien jaar geleden dat Hugo Claus doodging. Ik ben een fan van hem, al vele jaren. Om een reden die met de tiende verjaardag van zijn heengaan heeft te maken, las ik onlangs een van zijn romans die tot nog toe aan mijn aandacht was ontsnapt: ‘De Verwondering’. Lees verder
We waren nieuw op de school, mijn broer, nog een kleuter, mijn twee jongere zussen en ikzelf, die eerste schooldag na de grote vakantie waarin we van Nossegem naar Haacht-Station waren verhuisd. Ik was tien jaar oud. In het vijfde leerjaar kwam ik terecht bij mevrouw Wynants, een al wat oudere leerkracht die stiekem verslaafd was aan snoepjes. Het kon erger, in een tijd toen de leerkrachten nog rookten tijdens de lessen. Lees verder
‘Vorige keer dat ik met je mee ging winkelen, moest je ook al naar een begrafenis.’ Ze zei het zomaar, zonder bijbedoelingen, mijn oudste dochter die vroeg uit de veren was om me te vergezellen naar de supermarkt op zaterdagochtend. Vorige keer, dat was een week of vier geleden.
Enkele kranten en nieuwswebsites maakten de voorbije week melding van een alarmkreet over een groot democratisch deficit in onze hoofdstad. Maar vreemd genoeg leidde dit niet tot een groot debat. Kort gezegd vraagt een Brusselse burgerbeweging stemrecht voor alle meerderjarige inwoners van het Brussels gewest, ook als zij geen Belg zijn. De baas van de Grijze Man was er als de kippen bij om het burgerinitiatief te steunen. De Grijze Man trok zijn hoofd wantrouwig in rimpels. Aanvankelijk. Lees verder
Meer gestresseerd dan hij zelf zou willen, arriveert de Grijze Man een kwartier te laat in het Centrum van Herne. Centrum met hoofdletter want het is echt de naam van het dorpsplein. Misschien zijn Pajotten wel opgegroeid om de dingen gewoon te noemen zoals ze zijn, zonder al teveel tierlantijntjes, denkt de Grijze Man. Lees verder
De mens sterft binnen honderd jaar uit. Een krantenartikel met die kop kreeg de Grijze Man deze week in zijn facebookpostbus. Fake news? Nadat hij het gelezen had, moest hij terug denken aan een discussie met zijn oudste dochter, een maand geleden aan de gezinstafel. Met een ongebruikelijk ernstige ondertoon om het gewicht van haar aankondiging te onderstrepen, deelde zij haar ouders en zus mee dat ze vegetariër was geworden. Lees verder
