Aftellen

Meer dan een jaar geleden stelde ik mijn dochters Winke en Jolente voor om samen de GR20 in Corsica te doen. Niet de hele tocht van zestien dagen, maar het negen dagen lange noordelijke traject van Calenzana naar Vizzavona. Zaterdag 5 september in de zeer vroege ochtend vertrekken we naar het Ile de Beauté.
’s Morgens rond half zeven stijgen we op richting Ajaccio, de grootste stad van Corsica. Van daar rijden we met een huurauto langs kust- en binnenwegen noordwaarts naar Calvi, waar we de auto op de luchthaven inleveren. Dan nog een korte rit per taxi naar Calenzana, het startpunt van de GR20.

Na een laatste nacht in een hotel beginnen we zondagochtend aan de tocht, die ons in negen dagtochten via overnachtingen in gîtes uiteindelijk in Vizzavona moet brengen. Daar wacht ons een hotel met wifi. Van Vizzavona keren we per trein terug naar Ajaccio, waar we nog enkele dagen kunnen uitrusten aan zee vooraleer we terug naar huis vliegen.

Vooraf hebben we enkele belangrijke knopen doorgehakt. Voor het tijdstip van onze reis hadden we geen andere keuze dan september: in juli hebben de dochters traditioneel andere evenementen die ze niet willen laten schieten: Rock Werchter, scoutskamp, vakantie met de vriendinnen. Augustus moesten we vrijhouden voor mogelijke herexamens en eventueel vakantiejobs. Dus werd het september. Dat tijdstip, zo verwachten we, heeft het voordeel dat de GR minder druk en warm zal zijn. Het heeft als nadeel dat Greet terug moet werken en dus niet kan nakomen om na de trektocht met ons vieren nog van enkele dagen aan zee te genieten.

Een tweede belangrijke keuze betrof de manier van overnachten. Dat is op de GR alleen toegelaten aan of in de gîtes van het natuurpark, waar er drie mogelijkheden zijn: kamperen in een tent die je meeneemt, slapen in een tent die je ter plaatse huurt of binnen in de dormitoires van de gîtes. We kozen voor de laatste optie. We hopen dat die het meest comfortabel is. We weten dat die ook het duurst is, helaas maar pindakaas.

Bij het reserveren van de gîtes, wat aangeraden wordt, stelde ik vast dat één gîte al vol zat, zodat we toch minstens één nacht zullen moeten kamperen. Ik hoop dat het bij die éne nacht zal blijven. Als het er meer worden zou dat immers betekenen dat we vertraging oplopen of ons genoodzaakt zien een rustdag in te lassen. Waardoor onze reservaties in de gîtes die na de vertraging volgen, zouden vervallen. Dan moeten we erop hopen dat er later nog plaats is. Om die redenen nemen we trekkerstentjes mee.

Een laatste keuze betreft het eten onderweg. We hebben ervoor gekozen om het avondmaal in de gîtes te gebruiken en niet zelf te koken. Het is tenslotte vakantie. En hierdoor kunnen we het gewicht van de rugzak wat beperken, omdat we minder voedsel en kookgerei moeten dragen.

De laatste dagen voor ons vertrek zijn we nog alle drie druk bezig met het verzamelen van het benodigde materiaal. We hebben al wat tochtvoedsel gekocht, lichtgewicht handdoeken en extra trekkingsokken, zodat we nu elk over vier paar beschikken. We zijn op de valreep ook op zoek gegaan naar wandelstokken te leen, omdat een vriend van Winke die net terug is van de GR20 ons die warm heeft aanbevolen.

Om de kosten van onze reis te drukken, proberen we nog wat kampeermateriaal te lenen: slaapmatjes, trekslaapzakken, waterzakken, een hoofdlamp, een extra klein trekkerstentje… Gelukkig zitten we in vriendenkringen van scouts en andere avonturiers, zodat we dit materiaal vrij makkelijk konden verzamelen.

We zijn dus aan het aftellen. Na oefenstonden langs de vaart naar Mechelen. Na een verzopen dagtocht van Florenville naar Herbeumont met Winke. Na een driedaagse rugzaktocht met Winke en Jolente aan de Semois in de winter, toen daar zowat een halve meter sneeuw lag. Na de beklimming van de Mont Ventoux met Ziggy, Sheraz en Katrien. Na een korte wandeling naar de Vesuvius en een lange in de olijf- en citroengaarden op de heuvels tussen Sorrento en Massa Lubrense, tijdens een prachtige vakantieweek met Greet. Het echte werk mag gaan beginnen!