‘Ha, kijk nu, we hebben geluk’, zei ik toen we de Romestraat in Oostende inreden. ‘Een parkeerplaats bijna recht voor het museum.’ Helaas was ons geluk van korte duur. Het museum was gesloten. Het was maandag, sluitingsdag.

Ik moest ootmoedig mijn fout bekennen, ik had het niet nagekeken. In tegenstelling tot andere musea hield Mu.ZEE (www.muzee.be) zich in het provinciestadje aan zee tijdens de kerstvakantie wel rigoureus aan de sluitingsdag. De Mercator was gelukkig wel open (https://peterdejaegher.com/2015/01/02/mercator/ ) en bood een alternatief voor een druilerige maandag. Ook het Fort van Napoleon, normaal maandag én dinsdag gesloten, was tijdens de kerstvakantie alle dagen open.

Op De Zee moesten we dus een dag langer wachten. Gelukkig hadden we een goed hotelletje geboekt. En gelukkig waren we daardoor vrij vroeg na het openingsuur terug in de Romestraat, waar de rij wachtenden voor de kassa op dat moment nog net niet buiten de deur stond. Toen we rond de middag het museum verlieten, leek de rij wachtenden buiten wel op de file voor de pas geopende Primark in de Brusselse Nieuwstraat.

De verwachtingen voor De Zee lijken dus te worden ingelost, afgaand op de lange rij wachtenden van die dag. In de bijlage die De Standaard aan de tentoonstelling wijdde (met een gratis entreeticket) herinnerde Peter Craeymeersch, de directeur van Toerisme Oostende, zich de uitermate succesvolle tentoonstelling Van Ensor tot Delvaux van 1996, waar de bezoekers maar bleven toestromen en de expositie twee keer werd verlengd.

De directeur toonde zich hoopvol: ook De Zee heeft dat potentieel, weet hij, en met die tentoonstelling, nog te bezoeken tot 19 april, heeft Oostende de ambitie “om geen provinciale match te spelen, wij gaan voor de Champions League”, want “alleen Oostende kan zo’n toptentoonstelling organiseren”, zo luidde de kop boven het dubbelinterview met Craeymeersch en Mark Van Moerkerke in de krantenbijlage.

Dat zal vast wel voor een stuk te danken zijn aan de ondertitel van de tentoonstelling: salut d’honneur Jan Hoet. De Vlaamse kunstpaus was inderdaad anderhalf jaar geleden zinnens zijn afscheidstentoonstelling mee op te bouwen in Oostende, met de zee als uitgangspunt. Helaas mocht hij het niet meer zelf meemaken. Hoet overleed op 27 februari 2014.

Jan Hoet drukte wel nog een stempel op De Zee maar curator Philip Van den Bossche moest zonder hem verder. Het is een schitterende tentoonstelling geworden,

De Baadsters (Théo van Rysselberghe)

geconcentreerd in Mu.ZEE maar met tentakels op locaties binnen wandelafstand in de stad, die we nog moeten bezoeken. Greet en ik genoten van de werken van kunstenaars als James Ensor, William Turner, Henri Matisse, Alex Katz, Roy Liechtenstein, Gerhard Richter, Marcel Broodthaers, Paul Cézanne, Hanne Darboven, Wim Delvoye, Rineke Dijkstra, Théo van Rysselberghe, Honoré d’O, Henk Visch en zovele anderen die we al dan niet al eerder hadden leren waarderen. Want als kunstkenners zou ik ons niet bepaald omschrijven.

Er hing ook een werk van de onlangs overleden schilder Karel Dierickx, wiens naam mij pas sinds zijn overlijden vertrouwd in de oren klinkt. Volgens het bijhorende kaartje met uitleg in Mu.ZEE leeft hij nog. Ach ja, een schoonheidsfoutje dat niets afdoet aan de vaststelling dat we echt een Champion’s League tentoonstelling hebben bezocht, die terecht vele bezoekers verdient. En voor die vele bezoekers die hopelijk nog naar Oostende reizen, misschien ook een gesmeerd lopende onthaal- en ticketbalie, nog zo’n detail dat alleszins de dag dat wij er waren beter kon.