Tagarchief: Katharen
Onder katharen, zonder corona (5)
Een aangenaam glooiend pad door de valleien brengt ons van Duilhac-sous-Peyrepertuse naar een echt hotel met een zwembad, een tweetal kilometer verder dan het stevig uit de kluiten gewassen dorp Saint-Paul-de-Fenouillet. Tussen Saint-Paul-de-Fenouillet en Cubières-sur-Cinoble splijt een kloof de heuvels.
Onder katharen zonder corona (2)
Met een stevig Engels ontbijt in de maag en de wandelstokken offensief uitgeschoven beginnen we om kwart voor tien aan de afgesloten burchtruïne van Quillan aan de tocht van 24 kilometer naar Bugarach.
Onder katharen zonder corona (1)
Nu de testen na onze terugkeer negatief uitgevallen zijn, kan de titel boven dit bericht blijven staan. Het tweede deel van onze tocht door het land van de katharen was lastiger dan de eerste (zie de vijf blogposts getiteld Onder … Lees verder
Onder katharen (5)
Regen dus, vroeg in de ochtend, zoals al de hele nacht en zoals voorspeld. Ward en ik hebben ons voorbereid. Hij met een regenbroek en regenjas en de beschermhoes over zijn rugzak. Ik zonder regenbroek en regenjas, maar wel met … Lees verder
Onder katharen (3)
Soms heeft mijn broer zo’n goede ideeën, dat ik wenste dat ik ze zelf bedacht had. Nadat Rodrique ons in Montplaisir had gedropt, draaiden we daar wat hulpeloos rond op zoek naar de boer en zijn twee vrouwen. Ze doken … Lees verder
Onder katharen (2)
De vrouw die ons aan het kerkje van Puivert kwam oppikken, stelde zich voor als Marjon. Ze droeg onder haar jeans versleten witte tennisschoenen waarvan er één een gat vertoonde waar dat normaal niet zit. Dat de al dan niet … Lees verder
Onder katharen
Vooraf dachten we dat het wel een gezapige trektocht zou worden van vijf stapdagen langs de Sentier Cathare, van Quillan naar Roquefixade, weliswaar in een septemberwarmte van een graad of 25. Met onderweg wat cultuur en toerisme, zoals een bezoek … Lees verder
Langoureus als Lagrasse in de Languedoc
Het is een kleine klim van dik 150 meter, van aan het buitenhuis op de heuvelflank tot de 309 meter hoge Roc de la Cagalière, maar voor mijn benen te steil om hem helemaal op te rennen.
