Het is me wat. Open Vld wil de leeftijdsgrens voor seks met instemming van 16 op 14 brengen, als de partner maximaal vijf jaar ouder is. Ik herinner me nog goed mijn seksuele activiteit op mijn veertiende. Het was het jaar van mijn eerste tongkus.
Een snelle jongen ben ik dus niet geweest. Mijn puberteit brak ook laat door. Dat zie je nog op de foto’s van mijn plechtige communie, die ik zoals iedereen op mijn twaalfde deed. Maar samen met mijn oudste zus Katrien, die een jaar jonger is. Op de foto was mijn elfjarige zus ruim een half hoofd groter dan ik. Zo herinner ik het me. Ik wilde dat even checken in het fotoalbum met kinder- en jeugdfoto’s dat ik bij mijn vertrek thuis van mijn moeder had meegekregen, maar uitgerekend die foto ontbreekt. De bladzijde uit mijn fotogeschiedenis waar hij hoort, heeft alleen nog lege fotohoekjes. Wie zou die foto gestolen hebben?

Op de pagina ervoor in het album staat wel een schoolfoto van mezelf, mijn twee zussen en broer. Katrien en ik poseren voor een pony, Bart en Els zitten erop. Van de pony zie je niet veel. De schoolfotografie stond nog in haar kinderschoenen. Ik herinner me dat die foto dateert van toen ik in het vijfde leerjaar zat. Mijn zus was toen al even groot als ik. Het moet dus het volgende jaar zijn dat ze gezwind boven mijn hoofd is gegroeid.

Maar terug naar die seks op veertien. Geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om seks te hebben met iemand die ouder was dan ik, laat staan een vrouw van negentien! Sterker nog: geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht seks te hebben tout court! Wat was dat seks? Blote madammen en meneren, ja, die ik had ik al eens vluchtig mogen zien in een seksboekske dat de grote broer van een vriend van mij in zijn nachtkastje onder zijn sokken bewaarde. En op schooltelevisie waren er eens uitzendingen seksuele opvoeding, die we met de klas in het zesde leerjaar moesten bekijken in aanwezigheid van het schoolhoofd. De ‘Grote Meester’ waarschuwde ons met geheven vinger dat we niet mochten lachen.

Ik was op mijn veertiende wel voor het eerst echt verliefd. Oke, in de lagere school heb ik ook wat liefjes gehad. Dat waren meisjes die ja zegden en dan gibberend wegliepen als ik “het aan vroeg” met hen. Er ging toen heel wat aan en af over en weer. Soms ging dat gepaard met een handje vasthouden en een kusje maar zelfs die minimale vorm van gepaard gaan was meestal voor geen van de partners in de verse relatie wenselijk.

In het tweede middelbaar was dat al anders. Voor het eerst echt verliefd, ik herinner het me alsof het gisteren was. We schreven briefjes en gaven die steels aan elkaar door in de klas of in de gangen, soms met een klein cadeautje erbij. Ik kreeg van haar een zelfgebreid wollen popje en een armbandje van een of andere soort zaden of pitten. Ik probeerde tegen elke speeltijd of middagpauze wel een briefje klaar te hebben dat ik dan tijdens de les wiskunde of Latijn snel schreef zonder dat het de leraar opviel.

In het weekend probeerden we een moment samen te stelen, zogezegd om een groepswerk Nederlands te maken of onze werkbladen van de excursies van onze aardrijkskundeleraar Grave Jeppe in te vullen. Bij een van die gelegenheden nam ze eens tot mijn immense ontroering mijn hand vast en zuchtte ‘bleef de tijd nu maar stilstaan’. Bij een andere gelegenheid, op de verlaten schoolspeelplaats, viel me voor het eerst een echte tongkus te beurt. Ik herinner me vooral nog het kloppen van mijn hart. Van schrik dat iemand ons zo bezig zou zien. Gelukkig was dat niet het geval.

Wie het na een poos wel opviel dat er met mij iets aan de hand was, was mijn moeder. En het onvermijdelijke gebeurde. Ze vond een briefje van mij in het borstzakje van mijn jeansvestje en ook nog een van het meisje aan mij, wat ik eigenlijk nog erger vond. Maar het ergste was wel dat ze het nodig vond mijn vader in te lichten. En die gaf me een bolwassing die ik me nog altijd heug. Het moest meteen gedaan zijn met die flauwiteiten, hield hij me streng voor. Of wat dacht ik wel dat er zou gebeuren als een leraar zo’n briefje vond.

Mijn wereld leek in te storten. Ik hield het nog veertien dagen met een bang hart ‘aan’ met het dappere meisje. En dan maakte ik het ‘af’, op een manier die ook helemaal niet fijngevoelig was en daar heb ik nog spijt van. De verliefdheid was ook echt over dan, of wie weet was ze wel vakkundig uitgeblazen door mijn vader. Zo ging dat toen, met seks op veertien.