Het is een hele tijd geleden dat ik nog eens naar mijn blog heb omgezien. Langer dan een maand zelfs. Dat komt omdat ik op reis was met Sven Gatz en de Corsicanen. En daarover de voorbije weken snel een boek heb geschreven.

Die bezigheid heeft me zo in beslag genomen, dat ik mijn vrouw en dochters heb verwaarloosd, mijn zus vergat te bellen na haar operatie, te weinig bij mijn moeder ben langsgelopen die haar elleboog had gebroken en zowat alle huishoudelijke taken die ik gewoonlijk op me neem, gewoon terug naast me heb neergelegd.
Ik ben een man die vaak een beroep moet doen op vergeving en veel verontschuldigingen nodig heeft. En er staat ook nog een mand strijk te wachten met kleren voor een peloton.

Het schrijven ging me daarentegen wonderlijk goed af, moet ik eerlijkheidshalve ook bekennen. In mijn schrijfhol, tussen de staf- en andere kaarten, de opnames van gesprekken, de nota’s in een groen boekje, de gespecialiseerde tochtbeschrijvingen in drie talen en een stapel reisgidsen verkeerde ik in een parallel Corsicaans universum.
Ik keek de godganse dag en een flink stuk van de avond naar een computerscherm en zag letters zinnen worden, pagina’s, hoofdstukken. Ik sprak alleen nog over dat boek en kon niet meer meepraten over het werk, over het nieuws, over wat er thuis gaande was.

Na enkele dagen verliet ik mijn schrijfhol met pikkende ogen. De laatste dagen pikten mijn ogen al van ’s morgens vroeg. Maar zelfs dat wende. Nu is het vreemd weer in de wereld buiten de GR20 te staan, geen stemmen te horen van Corsicanen, niet langer het stinkend zweet van de anderen en het stof van de stenen te ruiken. Maar ik heb er, met grote dank aan de Corsicanen en vooral aan Sven Gatz, enorm van genoten. Door het schrijven heeft mijn tocht wat langer mogen duren.
Maar nu volgt de levensles van José Saramago: het einde van een tocht is slechts het begin van een nieuwe. Je moet de tocht weer herbeginnen. Altijd.
Mijn vrouw, die ik vandaag door omstandigheden die we beiden kennen weinig zal zien, zoals elke maandag, wens ik een gelukkige huwelijksverjaardag. De 24ste!