Professoren in de politieke wetenschappen nemen de jongste jaren een steeds prominentere plaats in de politieke berichtgeving in, weze het nu op televisie, in de journaals of duidingsprogramma’s, online of in de gedrukte pers.

Om de haverklap worden ze ten tonele gevoerd om commentaar te geven bij de gebeurtenissen, analyses te maken over uitspraken van politici of opinies te spuien als waren ze ook echt waarnemers, sommigen zelfs medespelers op het politieke toneel.

Een van onze Vlaamse kwaliteitskranten bakte de professoren vandaag weer bruin. Hebben ze daar geen politieke journalisten meer, zou een mens zich beginnen afvragen. Op de voorpagina al en nog eens op bladzijde 3 komt Dave Sinardet aan het woord over het CD&V-congres. Daar is de achterban, als je het artikel moet geloven, blijkbaar ingegaan tegen de wens van de partijtop, verpersoonlijkt door Servais Verherstraeten godbetert.

De achterban wil namelijk niet langer uitsluiten om weer bevoegdheden van het regionale niveau naar het federale niveau te tillen, herfederaliseren noemt men dat in de Wetstraat. De politicoloog van de VUB meent desgevraagd dat dit “in principe” een splijtzwam is in de regering, maar “alleen hebben de partijen een communautaire stilstand afgesproken tot de volgende verkiezingen in 2019”. Niks dringend dus.

Op pagina 2 krijgen we een opiniestuk te verteren van Marc Hooghe, getiteld “Racisme loont”. De aanleiding voor zijn gedachtenspinsel, zo schrijft de politicoloog van de KUL in de eerste zin, is het sneuvelen van “opnieuw” een taboe in de Belgische politiek. Een regeringslid heeft volgens hem immers voor het eerst gesteld dat een coalitie met het Vlaams Belang voor hem mogelijk is, al had de man in kwestie (N-VA-staatssecretaris Theo Francken) wel nog een probleempje met de figuur van Filip Dewinter.

Tussen haakjes: in een andere kwaliteitskrant stond een analyse waarin, zonder hulp van professoren, de kans dat N-VA in 2018 ergens te lande effectief een meerderheid zou durven vormen met VB, op zo goed als nihil wordt geschat. Maar voor Hooghe is het al duidelijk: het cordon sanitaire is gesneuveld. Nochtans huldigt het Vlaams Belang volgens Hooghe nog altijd een programma dat in strijd is met de mensenrechten. “Dat was zo in 1992 en dat blijft het geval anno 2016”, weet de professor.

Hij had ook nog kunnen vermelden dat het Vlaams Blok (via enkele van zijn vzw’s) in 2004 door het Gentse Hof van Beroep effectief voor racisme werd veroordeeld, maar laat dat. Hij had ook kunnen vermelden of na die veroordeling de partij al dan niet dat programma heeft aangepast, zoals haar naam, of waarom VB vandaag nog even erg is als in 2000 of in 2004, maar ook dat is blijkbaar niet belangrijk genoeg.

Neen, het belangrijkste is de conclusie die hij al veel langer dan gisteren in zijn hoofd had zitten en waarvoor hij nu naar de verkiezing van Trump verwijst om ze nog eens te lanceren: racisme loont en het onaanvaardbare karakter ervan, het taboe erop, is verdwenen.

Voor de verslaggeving over het partijcongres van het Vlaams Belang moet de kwaliteitskrant de hulp van twee professoren inroepen. Nicolas Bouteca beweert niet te geloven dat het VB een zweeppartij wil blijven. “Elke partij wil meebesturen, ook het Vlaams Belang”, zegt de academicus van de UGent.

En om te weten te komen of Filip Dewinter in het VB vervangbaar is, wordt Bart Maddens (KUL) opgevoerd. “Er staat geen opvolger klaar”, bevestigt hij wat iedereen weet die de politiek wat volgt. Over wat Dewinter al dan niet op eigen initiatief zou doen indien er eventuele coalitiegesprekken zouden volgen na de verkiezingen en hij het struikelblok zou zijn, is de professor veel minder affirmatief.

Tenslotte laat de mediaprof bij uitstek, Carl De Vos, ons in zijn wekelijkse column met als titel “Een strontaffaire” kennis maken met zijn grootvader, die een varkenskwekerij had in Wingene, de hoofdstad der zwins. De jonge Carl mocht er in de vakantie de stal uitmesten. Hij gebruikt de vergelijking om zijn verontwaardiging uit te roepen over Kazakhgate, want “nogal wat beroepspolitici in de Wetstraat lijken de impact van deze stinkende zaak in de Dorpstraat te onderschatten”, en die “strontaffaire bevestigt een uiterst negatief beeld en vooroordeel over de Wetstraat, dat is jammer voor hen en ons”.

Dat is zonder twijfel waar, het is zelfs niet het enige actuele voorbeeld. Ik denk dat een journalist die waarheid ook kon bedenken. Ik vraag me alleen af wie Devos dan met die “ons” bedoelt.