Het doorkijkkerkje van Borgloon is op nog geen vijf jaar tijds uitgegroeid tot een Vlaams icoon.
Het kerkje van dertig ton staal, officieel gedoopt als Reading between the lines, verrees op een dag tijd op een Haspengouwse heuvel tussen weiden en boomgaarden, waar op gewone dagen alleen de wind wakkert en de vogels zingen. Het project met kunstwerken in open ruimte, een initiatief van het kunstencentrum Z33, telt nog wat meer spraakmakende sculpturen, structuren en installaties tussen de fruitbomen van het land van Loon.
Aan het schilderachtige kerkje van het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh was zondag heel wat begankenis. Die dag vond het “verrassend midzomers klankevenement” Listening between the sounds plaats. Op het programma: de cellist Benjamin Glorieux bij zonsopgang. En later op de dag twee keer een optreden van zangeres Soetkin Baptist en het koor Florilegium met oude muziek in een gloednieuwe compositie, afgewisseld met stiltemomenten. Voor de gelegenheid hadden enkele deugnieten met branie wat frivole driekleurige parafernalia bovenaan de torenspits gehangen.
We maakten de namiddagsessie mee. Het kerkje baadde dan in een aangename junizon. De toeschouwers strekten zich uit op dekens of klapstoelen op het grasland, sommigen baadden pootje in het zompige gras. Tegen 16 uur kwam het vocaal ensemble in een militaire colonne per één aangewandeld, de zangeres als de pelotonscommandant ernaast schrijdend. Het was een aangenaam hoorspel in de gewijde natuur met de fotogenieke kerk die soms lijkt te zweven. Tijdens de stiltemomenten, waarbij de koorleider de armen star voor zich uit hield en de koorleden hun map met muziekbladen in hun armen voor zich uit bevroren, hoorden we alleen vogels fluiten en grassprieten zuchten.
De brochure beloofde glooiende lijnen en rustgevende harmonieën uit de polyfonie van de renaissance, gecombineerd met meer recente muziek van componisten als Arvo Pärt, die op zoek gaan naar verstilling. Het was de première van een verrassende soundscape die Soetkin Baptist speciaal voor het project had gecomponeerd. De klank- en stiltebeleving voor een breed publiek werd slechts enkele keren doorkruist door een overvliegend sportvliegtuigje dat aan de radar van de organisatoren was ontsnapt.
Na een hellende wandeling tussen het rijpend fruit wachtte Borgloon met mooie terrassen, gezellige tavernes en garçons en garçeuses die blij waren toeristen te mogen verwelkomen. Er valt nog wat te beleven in die Limburgse achterhoek van het Land van Loon. En het leven is er ouderwets goedkoop en gul.