De Grijze Man zag meteen zijn collega Marleen staan draaien in het atrium. Kijk eens aan, dacht de Grijze Man, onze specialiste in sociaal-cultureel werk, bibliotheekwezen, cultuur- en gemeenschapscentra en lokaal cultuurbeleid vindt het op een druilerige zaterdagnamiddag de moeite waard om langs te lopen. Hij troonde de goedlachs blozende vrouw mee naar de schepenen die hij kende, want hier speelde hij een thuismatch.

Na het academisch kwartier betrad de minister het gemeenschapscentrum Den Breughel in Haacht, waar hij was uitgenodigd om een internationale tentoonstelling van textielkunst plechtig te openen met een toespraakje. De minister was smaakvol uitgedost. Hij had een mosterdkleurig vestje aan en een aubergine das op een licht mauve hemd met daarover een kobaltblauw truitje met hoge V-hals. Daaronder droeg hij een jeansbroek en hij had zich niet geschoren. Het was tenslotte voor iedereen weekend.

De minister kreeg het woord na de voorzitter van de Kunststichting Perspektief vzw die de tentoonstelling organiseerde en de schepen van Cultuur die zo zijn best deed zijn culturele bagage te etaleren dat hij zijn gehoor verveelde.

Als de minister zijn woorden uitsprak, overviel de Grijze Man opnieuw dat vreemde gevoel een verhaal te horen dat zo vertrouwd klinkt dat het niet meer doordringt. De minister sprak nochtans mooi. ‘Deelnemers aan deze tentoonstellingen’, vertelde hij, ‘doen inspiratie op bij hun collega’s. Ze wisselen ervaringen uit. Ze leggen contacten en smeden vriendschapsbanden die vertoeven bij Perspektief zo aangenaam maken.’ Achter de minister zag de Grijze Man de neus van de voorzitter krullen.

‘Bezoekers krijgen hier ook zin om creatief bezig te zijn’, ging de minister verder, ‘een bijzondere techniek of ambacht te leren beheersen. Of ze komen gewoon in hun buurt eens langs om van kunst en cultuur te genieten. Zo creëert een lokaal gemeenschapscentrum in een kleine landelijke gemeente als Haacht gemeenschap die de grenzen van de gemeente ver overstijgt.’

De Grijze Man keek rond zich en zag het publiek geamuseerd, vriendelijk, gewillig, geconcentreerd en alles behalve ongeïnteresseerd luisteren. En hij zag dat het goed was. Na afloop van de toespraak repte hij zich naar het zog van de minister, om hem met zijn smartphone te kunnen fotograferen opdat de vrienden op Facebook ook iets zouden hebben aan zijn bezoek.

De Grijze Man had verwacht op de textieltentoonstelling een hoop gedrapeerde doeken en gekleurde lakens te zien. Maar hij zag ware schilderkunst op allerlei stoffen, kunst die oorspronkelijk, origineel, ongewoon, ontroerend of gewoon schoon was. En dat in zijn eigen dorp. De schepen van Cultuur die aan de minister bleef kleven, zag in de doeken zelfs hoe de inspiratie van Pablo Picasso en Paul Klee voortleeft.

De Grijze Man trok foto’s bij de vleet waarvan er helaas slechts enkele bruikbaar waren. Het is een hele kunst, een minister fotograferen die een tentoonstelling bezoekt, die poseert maar niet lang genoeg om scherp te stellen. En vooral met zijn rug en een storend stuk van de rug of de hand van de schepen of de voorzitter op de foto’s staat.

Op het einde van de wandeling over de 800 m² grote expositieruimte verspreid over de drie verdiepingen van het nieuwe gemeenschapscentrum, wachtten de glazen en de smalltalk. Een schepen diste een leuk verhaaltje op dat de Grijze Man al kende. Van dat kerkhof waar op het ereperk gezellig naast elkaar de kelders liggen van twee grote brouwersfamilies die ons land van bierliefhebbers rijk is.

Op het einde van een ministerieel bezoek, borrelen vaak de prangende vragen op. Over een beslissing van de Vlaamse regering die voor kritiek vatbaar is. Of het niet mogelijk is de vertraging in de uitbetaling van de subsidies voor een intergemeentelijke bibliotheek te versnellen. Of het de minister wel zal lukken om naast de catalogus van de expositie ook nog die zware met streekbieren gevulde mand naar zijn auto te dragen.

De laatste vraag was een vraag van de Grijze Man. Dat zal je zo meteen eens zien, lachte de minister. Hij omarmde zijn mand en struinde in de richting van de uitgang. Hij had nog een hand over om onderweg wat mee te schudden. Een minister heeft wat minder kapsones dan een koning.

(meer info over tentoonstelling International Textile Art: http://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/international-textile-art-biennial-2015/048a0fdc-383c-4b5c-8703-b8c3f885c6e9)