Sinds het de baas van de Grijze Man heeft behaagd niet langer een beroep te doen op zijn diensten, loopt hij een beetje verloren. Om het noorden terug te vinden ging hij met Marianne op verlengd weekend. Het paar bracht een bezoek aan Brugge, de geboortestad van de Grijze Man, om er naar de installaties van de Triënnale te kijken, die dit jaar plaatsvond onder het motto Spaces of Possibility.

Ze bezochten een tiental van de 12 kunstwerken van kunstenaars en architecten, genoten van het prachtige terras aan de Sint-Janskaai, waar de bootjes gevuld met toeristen de bocht in de reien naar het Begijnhof nemen. Het zonnetje scheen zo uitbundig op het terras dat de Grijze Man en zijn vriendin de beschutting van een grote parasol opzochten, waar de bries koelte blies.

De Grijze Man vond in deze editie maar een half dozijn installaties echt de moeite van een bezoek waard. Duurzaamheid was het kernwoord van deze editie, waarin de kunstenaars eens beetje teveel naar de zin van Marianne en de Grijze Man een beroep deden op gerecycleerd materiaal.

Het bezoek aan de inmiddels zevende Triënnale sinds 1968 was het tweede onderdeel van een lang weekend vol deugddoende zomerzon. De eerste halte was een huis in Eeklo, waar Dirk, een neef van de vader van Marianne, ongeduldig zat te wachten op een gedigitaliseerde oude Super8-film. Op de stick stond de film die Marianne’s vader Etienne decennia geleden had gemaakt over hun grote en roemruchte familie. Marianne had die film nu laten digitaliseren, wat de beelden, nog zonder klank, kraakhelder had gemaakt.

De enige overlevende van die familie met wortels in Eeklo en Gent, de 95-jarige tante Agnes, de moeder van Dirk, was ook nieuwsgierig. Het moet gezegd zijn: het geheugen over familiegebeurtenissen en anekdotes van tante Agnes was sterker dan dat van de Grijze Man. Tante Agnes is de enige nog levende dochter uit een reusachtige familie met dertien kinderen, van wie ze de jongste dochter is.  

Het spreekt voor zich dat de projectie van uitstekende kwaliteit over die lang vervlogen tijden indruk maakte bij alle aanwezigen. Dirk, die  aan een stamboom van de familie werkt en over elkeen die erin voorkomt wel een bijzonderheid weet op te dissen, zat op zijn knieën op het tapijt voor het scherm gekluisterd als een kind met een snoepjespot. Hij wist iedereen die in beeld kwam van de reusachtige familie van 13 kinderen die vanaf de jaren twintig van vorige eeuw geboren waren uit de schoot van Mietje Keysers, zijn nonkels en tantes en zijn neven en nichten te situeren. Die kinderen hadden op hun beurt tientallen kleinkinderen en achterkleinkinderen voortgebracht. Nieuwjaar vieren bij de Keysers gebeurde jarenlang met meer dan honderd deelnemers, jong en oud.

Na een lekkere barbecue, een overnachting en een abundant ontbijt verlieten de Grijze Man en Marianne het pand waar ze zo hartelijk waren ontvangen. De volgende halte was dus Brugge, waar ze het grootste deel van het Triënnaleparcours aflegden. Met de namiddagzon op de voorruit van de auto reden ze van Brugge naar Oostende. Daar was het Klein Strand overvol. Het is immers de plek waar veel treinreizigers die vanuit het zwoele binnenland de koele zeelucht plegen op te zoeken, al meteen blijven plakken.

In de late namiddag genoten de Grijze Man en Marianne er op hun beurt van de verkoeling in het zeewater. Tot er opeens zenuwachtigheid ontstond bij de redders, die de honderden baders aan het Klein Strand de Noordzee uit floten. Redders speurden in hun zodiacs het water af. De redding bleek evenwel niet uit de zee maar van het strand te komen. Na een angstig kwartiertje kwam er een strandvoertuig van de Oostendse politie op rupsbanden aangereden. Onder de ogen van enkele honderden badgasten viel een wenend meisje van een jaar of tien in de armen van haar wenende mama. Tranen van geluk, ze zijn zo mooi.

Na een overnachting in het huis van de broer van de Grijze Man, vlakbij het Klein Strand, bracht het koppel nog een bezoek aan Ter Duinen, een herstelverblijf van een ziekenfonds in Nieuwpoort. Daar telt de moeder van de Grijze Man af om eindelijk terug te keren naar haar appartementje in Haacht. Nog enkele dagen geduld, moeder!