Al van de herfst van vorig jaar laat de Grijze Man zich meeslepen door de kaart en het gebied. Vergis u niet, beste lezer, de kaart en het gebied die hem in de ban houden, betreffen niet de roman waarmee Michel Houellebecq, van wie hij een fan is, in 2010 de Franse Prix Goncourt heeft gewonnen. Deze kaart en dit gebied betreffen de stamdropping waar de Grijze Man ter gelegenheid van de 70^ste verjaardag van zijn scoutsgroep, mee de schouders heeft onder gezet.

In een eerdere post op deze site liet de Grijze Man al eens zijn licht schijnen over hoe een dropping eruit zag toen hij nog jongverkenner, verkenner en leider was. De tijd van kompaslopen, rechtelijnschets, bolleke pijl, aanwijzingen in morse en zo meer, is voorbij. Of wie weet, toch niet helemaal. Aan de 85 ingeschreven deelnemers van de stamdropping om dat op 9 maart te ontdekken.

De Grijze Man is niet alleen om deze stamdropping voor te bereiden. Daar zit inmiddels een hele werkgroep achter. Het wonderlijke aan scoutswerkgroepen is dat die moeiteloos verschillende generaties leiders kunnen overspannen. Zo zitten in die werkgroep verschillende welpen aan wie de Grijze Man lang geleden als hun Akela leiding heeft gegeven. Maar ook met zijn oude vriend Leo, de zwarte panter Bagheera van weleer, die inmiddels ook 60 is geworden, heeft de Grijze Man dankzij de stamdropping de banden opnieuw aangehaald. En daar haalt hij veel deugd en vreugd uit.

Het eerste wat de werkgroep heeft beslist, was de keuze voor het gebied. Vervolgens werd gekeken naar de kaart. Waar laten we de dropping vertrekken? Waar komt ze aan? Blijven we zoveel mogelijk uit de bewoonde wereld en weg van geasfalteerde wegen of dorpskernen? Is de dropping niet te zwaar? Of te licht? De leeftijd van de deelnemers varieert immers van nieuwbakken scoutsleiders en -leidsters die nog geen twintig zijn, tot gepensioneerde zestigers die kampen met mankementen aan lijf en leden en een slechte fysieke conditie.

U raadt het, lezer, de Grijze Man heeft al veel plezier beleefd aan die voorbereidingen van de stamdropping. In verschillende groepjes testte de werkgroep de op kaart uitgezette routes uit. Hoe meer de dag van de stamdropping nadert, hoe beter ze eruit ziet. Op een geheime vergadering deze week in Kaffee Claude, zegde oudscout Guy toe om voor de catering tijdens de dropping te zorgen, wat voor een honderdtal deelnemers en helpers geen sinecure is. Voor dranken allerhande kunnen de oude en minder oude oud-scouts al decennia rekenen op Johan, nog zo’n kranige zestiger, die je in het gehucht Sint-Adriaan doorgaans terugvindt in de in Haacht wereldberoemde drankenhandel Swinnens.

Nu kijken de Grijze Man en zijn trawanten uit naar de big dark walk, de grote, laatste test van de stamdropping in het duister van een lange februarimaand die wat regenval betreft records verbreekt. Over een dikke week of twee krijgen de wandelaars wat meer informatie over de kaart en het gebied. En over een maand stappen leiders, oud-leiders en ouders die zich hebben ingeschreven uit de bus, om aan hun avontuur te beginnen. Enkele uren later zullen De kaart en het gebied voor hen geen geheimen meer hebben.

Want zoals een recensent over de roman schreef, heeft Michel Houellebecq zichzelf in 2010 met die onverwacht subtiele roman over leven en dood op een fenomenale manier vernieuwd. Pas toch maar op voor heksen, tovenaars en ridders! En vergeet je fluovestje niet.