Nog altijd beleeft de Grijze Man plezier aan de stamdropping van 15 februari. Enkele dagen nadien trok hij terug naar het station van Pécrot, met de wagen weliswaar, om er nog eens een fikse wandeling van 21 km te doen in de omgeving die tijdens de dropping in het absolute duister was gehuld.

Overdag is het gebied in en rond Huldenberg en Sint-Agatha-Rode nog zoveel mooier dan in het pikdonker. Het heuvelige landschap waardoor de Dijle kronkelt, de weiden en uitgestrekte akkers, sommige vers geploegd, de zon die voor het eerst toeliet in t-shirt te wandelen, de bossen in de glooiingen van het landschap. Prachtig.

De organisatoren, van deze stamdropping hadden flink hun best gedaan om er een gevarieerde wandeling van te maken, met een waaier van tochttechnieken in moeilijk begaanbare terreinen, met een ravitailleringspost en een nog een aangename verpozing in de voetbalkantine van Pécrot.

De ouderlingen in de groep van de Grijze Man, die zich hadden ingeschreven met “De mannen” als groepsnaam, waren verrukt door de grote creativiteit van de organisatoren van deze dropping. Hoe mooi het in die streek ook overdag is, zie je op de foto’s.

De Grijze Man kijkt al uit naar een volgende generatie scoutsleiding, die het wondere werk van scouting wil verderzetten en ook voor de wintermaanden van 2026 een nieuwe stamdropping wil ineenknutselen.