Frank had het mannenweekend in Cadzand goed geregeld: hij wou immers eens naar zee, in een huisje voor zestien en met minstens één ligbad, een sauna en een stortbad of vier. De organisator kwam daarna amper nog buiten, of misschien toch even om de zeelucht op te snuiven. Helaas was het Hollandse huisje op één puntje niet voldoende uitgerust: er waren onvoldoende afdoende goede glazen voor het Belgisch bier dat mee was gereisd. Gelukkig telde de groep nog een Belgische biersteker die op het nippertje een voorraadje glazen meebracht.

Geloof het of niet: de mannen wilden best wel allemaal mee. Eéntje moest er op het allerlaatste nippertje verstek geven omdat zijn vrouw was opgenomen in het ziekenhuis. Anderzijds was de mannengroep uitgebreid met een nieuwkomer, die voor het eerst een heel mannenweekend meemaakte en niets oversloeg, geen aperitief, geen biertje, geen wijn, geen gin tonic, geen ontbijt, middagmaal of diner, en al zeker geen spelletje. Laat staan een wandeling of drie: op de wallen van Sluis, achter een karretje in de plaatselijke Jumbo, een calvarietocht van meer dan twintig kilometer in en om het Zwin, en een zondagse strandwandeling naar de Zwingeul, waar het voor de liefhebbers leuk vliegeren was.

Die lange, voor enkelingen te lange wandeling, mag de Grijze Man op zijn kerfstok schrijven. Met de wandelknooppunten-app had hij snel een route langs een massa wandelknooppunten ineen geflanst. De tocht vertrok aan het Roompothuisje in Cadzand en liep langs een kanaal over een brug in een ander verblijfspark met kleine huisjes. In de mannengroep weerklonk al gemor. Maar daarna werd het enkel erger: de tocht ging verder door de duinen naar een dijk met een prachtig zicht op het Zwin, waar echter tal van fietsers voor ongemak zorgden door ook op die zaterdagochtend voor dezelfde route als de mannen te kiezen. Het grootste conflict ontstond toen de Grijze Man, al een beetje aan de dove kant, geen fietsbel of geroep hoorde naderen waardoor de mannengroep bijkans van de dijk het Zwin inviel en hij ineens onnadenkend luidkeels “prutser!” riep naar een mooi jong meisje dat met haar papa ook eens met een koersfiets buiten was gekomen, waarop het blonde wicht luidkeels in volbloed Hollands terugriep: “jij zelf prutser!”

Gelukkig waren er in de mannengroep ook bedaarde mannen, die een strijd tussen zeegeuzen en Vlaamse oudstrijders wisten te bezweren. Dat kregen ze voor elkaar door de dijk langs een sluipweg te verlaten en in de cafetaria van het Zwin een galerij onbekende bieren te gaan proeven. Na die versterking van de inwendige mens stoeberden de mannen verder het Zwin door tot de Grijze Man en zijn trouwe korporaalchef de troepen naar de periferie van Knokke gidste.

Daar wachtte een lange rechte weg van ettelijke kilometers naar Retranchement. De troep is nooit in Retranchement beland omdat de Grijze Man zomaar besliste de route enkele honderden meters in te korten, omdat de achterhoede steeds verder achterop geraakte. Enige kilometers verder kwam de troep dus zomaar terug op de dijk waarop ze al eens in de andere richting hadden gelopen. Wat niet had mogen gebeuren, gebeurde toen toch: de troep viel uit elkaar in kleine groepjes, die alle niet liever wensten zo snel mogelijk terug die bottines te kunnen uitdoen, om soezend in de aangename warmte van het gezellige Roompothuisje, met een koel glas in de hand, rustig weer op adem te kunnen komen.

Op dat moment realiseerde de Grijze Man zich dat de tocht van 17 kilometer eigenlijk 24 kilometer lang was, omdat hij was vergeten de aanlooproute naar de lus door het Zwin dubbel te tellen. Some times you win, some times you lose, troostte de korporaal-chef de Grijze Man. Ze hadden allebei hun korte broek nog aan, klaar om wanneer de oorlog het zou gebieden een grensconflict te ontketenen en de Zwingeul over te steken. Wat uiteindelijk niet hoefde omdat het verboden was.

In de keuken stond op dat moment de kok, een trouwe wandelaar uit de achterhoede, nog steeds op zijn twee benen schijnbaar onvermoeibaar het galadiner te bereiden, het absolute hoogtepunt van het weekend. De dappere man en zijn assistent bereidden een geweldige feestmaaltijd, met een grote keuze aan Indische gerechten begeleid door zelfgebakken naanbrood. Daar bovenop schonk de biersteker geweldig lekkere cabernet-syrah wijn uit de Pays d’Oc in de wijnglazen, en was de bierbrouwer zo vriendelijk en vermetel geweest om als extraatjes bij de vele Belgische bieren, ook zijn zelf gebrouwen Eikels, Gorilla’s en Champagnebier over de Nederlandse grens het vakantiehuisje in te loodsen. Op de slaapkamer van de Grijze Man was toen het licht al uitgegaan. Hij droomde over al die ooievaars, kluten, scholeksters, drieteenstrandlopers, smienten en wintertalingen die hij had gezien. En, geloof het of niet, hij zag ook een grote zaagbek.